Songs for the Philologists to bodaj najtrudniejsza do zdobycia książka Tolkiena, prawdziwy biały kruk! Zaczęła ona swój żywot jako maszynopisowy zbiorek przygotowany przez E. V. Gordona w latach 1921-1926 dla zabawienia studentów filologii angielskiej na Uniwersytecie Leeds. Zbiorek zawierał wiersze Gordona i Tolkiena, podobnie jak inne tradycyjne pieśni w języku staroangielskim i angielskim oraz w różnych innych językach.
W roku 1935 albo 1936 dr A. H. Smith z University College w Londynie, wcześniej student w Leeds, podarował kopię maszynopisu grupie studentów aby opublikowali ją w swoim wydawnictwi. Potem zorientował się, że zapomniał poprosić o zgodę Tolkiena i Gordona, co sprawiło, że wydrukowanych tomików nigdy nie wprowadzono do obiegu. Większość egzemplarzy spalono, jednak kilka kopii przetrwało - prawdopodobnie dzięki studentom, którzy tomik wydrukowali. Nie wiemy ile tomików istnieje do dziś dnia, ale jest to liczba bliska 14 egzemplarzom.
Istniało 30 pieśni, z których 13 napisał sam Tolkien. Oto ich lista (na czerwono zaznaczam te, które znamy z Drogi do Śródziemia T. Shippeya).
From One to Five. Śpiewać na melodię Three Wise Men of Gotham.
Syx Mynet. Staroangielska, na melodię I Love Sixpence.
Ruddoc Hana. Staroangielska, na melodię Who Killed Cock Robin.
Ides Ælfscýne. Staroangielska, na melodię Daddy Neptune.
Bagmē Blomā. Gocka, na melodię O Lazy Sheep!.
Éadig Béo þu!. Staroangielska, na melodię Twinkle, Twinkle, Little Star.
Ofer Wídne Gársecg. Staroangielska, na melodię The Mermaid
La Húru. Śpiewać na melodię O' Reilly.
I Sat upon a Bench. Śpiewać na melodię The Carrion Crow.
Natura Apis: Morali Ricardi Eremite. Też śpiewać na melodię O' Reilly.
The Root of the Boot. Śpiewać na melodię The Fox Went Out. Opublikowana ponownie w książce Andersona pt. Annotated Hobbit i w formie poprawionej w The Return of the Shadow. Również w The Tolkien Papers: Mankato Studies in English. Poprawiona wersja również we Władcy Pierścieni i Przygodach Toma Bombadila jako The Stone Troll.
Frenchmen Froth. Śpiewać na melodię The Vicar of Bray.
'Lit' and 'Lang'. Śpiewać na melodię Polly Put the Kettle On.
Informacje powyższe pochodzą z tej strony: http://www.tolkienbooks.n...hilologists.htm Wzięto je z książki W. Hammonda pt. Bibliography.
_____________________________________________________________
Mam propozycję podwójnych poszukiwań:
tekstów wierszy, które nie znalazły się w Drodze do Śródziemia (ewentualnie lepszej wersji wierszy, ze znakami diakrytycznymi);
plików mp3 z melodiami pieśni, które podano w komentarzu do każdego z wierszy.
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
A ja ciągle czekam na fotokopię tej książeczki. Arden Smith wysłał mi ją ponad dwa tygodnie temu. Powinna już dojść. Mam nadzieję, że nie porwały jej jakieś gobliny... Jak będę już ją miał, spróbuję udostępnić Wam te wiersze
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Już ją mam! Wraz z innymi ciekawymi materiałami filologicznymi! Wczoraj otrzymałem kserokopie następujących książek i prac:
Songs for the Philologists, fotokopia egzemplarza z biblioteki University College z 13 wierszami Tolkiena po angielsku, staroangielsku, gocku, staroislandzku i po łacinie;
J.R.R. Tolkien Philology: General Works w The Year's Work in English Studies na lata 1923-1925 - jest to relacja Tolkiena z tego, co działo się w angielskiej filologii w tamtych latach. Tu dopiero widać jakim erudytą był Tolkien i jak szerokie były jego zainteresowania filologiczne;
J.R.R. Tolkien Some Contributions to Middle-English Lexicography (w Review of English Studies 1 - kwiecień 1925);
J.R.R. Tolkien The Devil's Coach-Horses;
J.R.R. Tolkien - wstęp do A New Glossary of The Dialect of the Huddersfield District
J.R.R. Tolkien Ancrene Wisse and Hali Meiðhad;
J.R.R. Tolkien Sigelwara Land;
J.R.R. Tolkien Chaucer as a Philologist: The Reeve's Tale
Pieśni dla filologów to bardzo ciekawy zbiór. Niesamowite, że Tolkien, Gordon (and others) opanowali tak języki martwe, że stworzyli w nich często bardzo dowcipne gry słów, radosne przyśpiewki czy bardzo poważne pieśni. Żaden z tych tekstów nie jest tłumaczony na współczesny angielski (z wyjątkiem tych wierszy, które są napisane po angielsku ). Gdyby ktoś, kto zna staroangielski (jak Adaneth) chciał zmierzyć się z przełożeniem któregoś z wierszy, chętnie prześlę skan.
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Chętnie, Radagajsie. Jutro przepiszę. Jest też boska i ironicznie antyfrancuska pieśń pt. Frenchmen Froth ze słowami:
This is my faith, I do maintain, untill the stars shall fall, sir!
Let other lands be what they claim, is England best of all, sir!
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Przedstawiam dwie łacińskie pieśni tradycyjne (dziękuję Heliotis za sprostowanie, bo wcześniej sądziłem, że to przeróbki Gordona) i jeden angielski wiersz Tolkiena z tego nieznanego zbiorku. Może nasi forumowi łacinnicy przełożą łacińskie wiersze na polski?
str. 9
Gaudeamus
Gaudeamus igitur,
juvenes dum sumus!
Post jacundam juventutem,
post molestam senectutem
nos habebit humus.
Ubi sunt, qui ante nos
in mundo fuere?
Scandite ad superos
vadite ad inferos
Ubi jam? Fuere.
Vita nostra brevis est,
brevi finietur.
Venit mors velociter,
raptat nos atrociter,
nemini parcetur.
Vivat academia,
vivant professores:
vivat membrum quodlibet,
vivant membra quælibet,
semper sint in flore!
Vivant omnes virgines
faciles, formosæ!
Vivant et mulieres
teneræ, amabiles,
bonæ, laboriosæ.
Pereat tristitia,
pereant osores!
Pereat diabolus,
quivis antiburschius,
atque irrisores!
str. 23
Salve!
Salve, mi bone fons; [w SftPh jest frons, ale powinno być fons]
para te, mea frons,
para te circumdari lauro.
Beatissima nox,
vina nunc tibi mox
splendent sane potius auro.
O, du herlige Drik,
du som avled den Skik
apud patres atque parentes,
at med Næven man slog
og var tapper og klog;
erant arma pugnus et dentes.
[framgenty tego utworu są napisane w jakimś języku północnogermańskim]
str. 24
J.R.R. Tolkien
Frenchmen Froth
(Tune: The Vicar of Bray)
Though Frenchmen froth with furious sound
And fill our frousty mansions,
And gurling uvulas are ground,
And tremblers pay 'attention';
Though History roll in dreary round
Colonial expansion,
And king and parliamentary hound,
And constitutional sanction,
This is my faith, I do maintain, until the stars shall fall, sir!
Let other lands be what they claim, is England best of all, sir!
In mathematics' mouldering shed
Though tangled runes be written
By faces grave of men long dead
That worms have sorely bitten;
Though Greek and Latin in one bed
With sleeping-sickness ridden
Do dream of days when classics bled
A weary world unchidden,
This is my faith, I do maintain, untill the stars shall fall, sir!
Of all the arts this hath my heart - the English tongue fore all, sir!
Though Education quack, quack, quack
And force upon our weasands
The nostrums from its nonsens pack
In endless silly seasons
Though tyrant force behind our back
Shall thrust us without reason
To halls that light and learning lack
Where teachers talk of treason,
This is my faith, I do maintain, untill the stars shall fall, sir!
That fear and false report shall not make English fall, sir!
Though some will strip their stupid souls
(At least to the pyjamas),
Though sages green with puny polls
Write dismal little dramas;
Though critics jibber in their holes
Of style and form and metre,
Yet literature (the little moles!)
They miss her when meet her.
This is my faith, I do maintain, untill the stars shall fall, sir!
They only earn the English name who learn the English tongue, sir!
___________________________________________________
Mam nadzieję, że nie porobiłem literówek. Gdyby były jakieś wątpliwości, sprawdzę. Więc może nasi łacinnicy i angliści wzięliby te wspaniałe, żywe wierszydła na swój warsztat?
Eadig beo þu, goda mann!
Eadig beo þu, leofe wif!
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Salve, mi bene frons;
para te, mea frons,
para te circumdari lauro.
Beatissima nox,
vina nunc tibi mox
splendent sane potius auro.
O, du herlige Drik,
du som avled den Skik
apud patres atque parentes,
at med Næven man slog
og var tapper og klog;
erant arma pugnus et dentes.
[framgenty tego utworu są napisane w jakimś języku północnogermańskim]
Ten język to najprawdopodobniej duński (a przynajmniej tak można wywnioskować po buszowaniu w Google). Postaram się zdobyć tłumaczenie tych wersów
Arathulion [Usunięty]
Wysłany: 15-12-2005, 20:29
Mam tłumaczenie! Na UniLangu przetłumaczono mi te wersy (dosłownie, jak podkreślono) na angielski i w takim też języku tu je wklejam do reszty utworu
Salve!
Salve, mi bene frons;
para te, mea frons,
para te circumdari lauro.
Beatissima nox,
vina nunc tibi mox
splendent sane potius auro.
O wonderful drink,
Thou who begot the custom
apud patres atque parentes,
That people beat with their fists
And was brave and wise
erant arma pugnus et dentes.
Araciku, i jak, jest to duński czy jakiś inny język północnogermański? Dziękuję za tłumaczenie. Tekst łaciński to odpowiednik tego "duńskiego"? Jak zauważyłem łac. frons to chyba 'czoło'?
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
J.R.R. Tolkien, Zapiski Klubu Mniemań
Arathulion [Usunięty]
Wysłany: 16-12-2005, 15:13
Tak, jest to duński Tekst łaciński nie jest odpowiednikiem duńskiego, a przynajmniej tyle ja mogę stwierdzić Tak, frons (frontis) to 'czoło'
To ja wrzucę swój przekład tego drugiego (kiepski, bo kiepski, ale zawsze coś).
BTW, ciekawa jestem, jak oba te łacińskie teksty ukazały się w "Songs..." ze wskazaniem Gordona jako autora. Gaudeamus na pewno nie napisał, a co do Salve mi, to też nie wygląda. Może jest tam zaznaczone, że on je tylko zamieścił?
A, Galadhornie, czy mógłbyś sprawdzić dokładny wygląd pierwszej linijki tej pieśni w "Songs..."? Ja przełożyłam - korzystając z wersji znalezionej przez Lórina - z "bone fons" i przecinkiem po mi, a nie "bene frons", bo to pierwsze ma więcej sensu, ale jestem otwarta na propozycje .
Ostatni mały komentarz: w wersji poetyckiej chodziło mi głównie o oddanie nastroju takiej posienki biesiadnej, na czym cierpi wierność oryginałowi, dlatego dodaję też prozatorską. Do tłumaczenia fragmentów nie-łacińskich nie czuję się na siłach
Zdrowe bądźcie, miłe zdroje,
Ty się gotuj, czoło moje
By na skroniach zaraz spoczął wieniec ten laurowy!
Nocy, wtedyś przeszczęśliwa
Kiedy wina moc przyzywa
Lśnieniem większym i wspanialszym niźli skarb Priamowy.
O, du herlige Drik,
du som avled den Skik
pośród zacnych gospodarzy oraz ojców grona,
at med Næven man slog
og var tapper og klog
zęby, pięści bronią były: bójka tak stoczona.
Tłumaczenie prozatorskie:
Pozdrawiam cię, dobre źródło! Przygotuj się, moje czoło – przygotuj się, by otoczono cię laurem. Nocy, najszczęśliwsza jesteś, kiedy wkrótce różnorakie wina zajaśnieją ci o wiele cenniej od złota.
O, du herlige Drik, du som avled den Skik, między gospodarzami (ojcami?) oraz rodzicami, at med Næven man slog og var tapper og klog, pięść i zęby były bronią.
_________________ "Patrzcie, byliśmy u Lotofagów. Jedliśmy kwiat lotosu i popadliśmy w jego niewolę, każdy na swój sposób."
BTW, ciekawa jestem, jak oba te łacińskie teksty ukazały się w "Songs..." ze wskazaniem Gordona jako autora. Gaudeamus na pewno nie napisał, a co do Salve mi, to też nie wygląda. Może jest tam zaznaczone, że on je tylko zamieścił?
Na pewno masz rację. Autorstwo Gordona to moja (błędna) interpretacja. Po prostu wiedząc, że nie są to wiersze Tolkiena (te Tolkiena dobroczyńca, który wysłał mi z USA skany zaznaczył ołówkiem), przypisałem je Gordonowi. Myślałem, że Gaudeamus to jakaś przeróbka tego znanego Gaudeamus, a drugiego utworu nie znałem. Teraz widzę, że obydwa są raczej tradycyjnymi pieśniami uniwersytecko-studenckimi i należą do tych utworów, których autorów określono w książeczce jako & others (tytuł brzmi: Songs for the Philologists. By J.R.R. Tolkien, E. V. Gordon & others).
Heliotis, bardzo Ci dziękuję za piękny przekład . I masz rację, źle przepisałem. Powinno być: mi bone fons (autorzy zbiorku też się pomylili, bo zamiast fons jest frons).
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Ciekawostka: strona znaleziona przez Lórina to strona w języku farerskim, jednym z języków północnogermańskich. Szukam informacji o dziejach pięśni Salve! Wydaje się, że podobnie jak Gaudeamus może to być jakaś stara pieśń, tu łacińsko-duńska piosenka birbantów i biboszy. Na stronie podanej przez Lórina brzmi ona tak (poprawiłem ortografię zgodnie z sugestią Aratha):
Cytat:
Salve mi bone fons
Salve mi bone fons;
para te mea frons,
para te circumdare lauro.
Beatissima nox,
vina nunc tibi mox
sane splendent potius auro.
Denn wir sassen im Saal
in dem dunklen Thal,
et fuimus non bene stantes,
und den goldnenWein
von dem alten Rhein
bibimus nos laetificantes.
And the swimming eyes,
like the walking skies
super aequora contremebunda,
they looked an the wines,
where the wisdom shines,
sicut aurum fulgit in unda.
O, du herlige drik,
du, som avled den skik
apud patres atque parentes,
at med næven man slog,
og var tapper og klog,
erant arma pugnus et dentes.
Nous allons aux armes,
nous buvons des larmes,
quas prelum e pampino pressit;
prenons nous les verres,
combattants en guerre;
bella Socrates talia gessit.
Tote pux kai lax
lab' hekastos anax
sua gamdia, carta regina;
eun? kai filot s
n en kyklo t s r s
et Mina, et Stina, et Trina.
Lifðu eitið um øld
eins um morgun og um kvøld,
Bacche, tu pater alme liquoris,
og tú, gulleg og gluæst,
sem ert gydjunum hæst,
Venus, o mater orbis amoris.
Eins og fyrr so kann enn
v¡nid gleda teir menn,
qui bibunt longum amorem.
Teir, sum ei drekka vid,
teir vit bidja vid frid:
Vadite ad D¡mun Minorem!
Benedikt Grndal yngri.
(seinasta ørindi er yrkt av føroyingi)
Poszczególne zwrotki są chyba w językach:
łacińskim
niemieckim
angielskim
duńskim
francuskim
grece (?)
staroislandzkim (?)
farerskim (?)
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
J.R.R. Tolkien, Zapiski Klubu Mniemań
Arathulion [Usunięty]
Wysłany: 19-12-2005, 18:24
Galu, oglądałeś tekst w niewłaściwym kodowaniu (najlepsze to Zachodni ISO-8859-1) i skopiowałeś go zawierającego niewłaściwe znaki. Poniżej wstawiam tekst skopiowany z dobrego kodowania.
Cytat:
Salve mi bone fons;
para te mea frons,
para te circumdare lauro.
Beatissima nox,
vina nunc tibi mox
sane splendent potius auro.
Denn wir sassen im Saal
in dem dunklen Thal,
et fuimus non bene stantes,
und den goldnenWein
von dem alten Rhein
bibimus nos laetificantes.
And the swimming eyes,
like the walking skies
super aequora contremebunda,
they looked an the wines,
where the wisdom shines,
sicut aurum fulgit in unda.
O, du herlige drik,
du, som avled den skik
apud patres atque parentes,
at med næven man slog,
og var tapper og klog,
erant arma pugnus et dentes.
Nous allons aux armes,
nous buvons des larmes,
quas prelum e pampino pressit;
prenons nous les verres,
combattants en guerre;
bella Socrates talia gessit.
Tote pux kai lax
lab' hekastos anax
sua gamdia, carta regina;
eun? kai filot s
n en kyklo t s r s
et Mina, et Stina, et Trina.
Lifðu eitið um øld
eins um morgun og um kvøld,
Bacche, tu pater alme liquoris,
og tú, gulleg og gluæst,
sem ert gydjunum hæst,
Venus, o mater orbis amoris.
Eins og fyrr so kann enn
v¡nid gleda teir menn,
qui bibunt longum amorem.
Teir, sum ei drekka vid,
teir vit bidja vid frid:
Vadite ad D¡mun Minorem!
Benedikt Grndal yngri.
(seinasta ørindi er yrkt av føroyingi)
Na końcu wiersza/pieśni podanej przez Lórina znajduje się nazwisko Benedikta Grndala, który był premierem Islandii w latach 1979-1980. Szkoda, że nikt z nas nie zna farerskiego lub islandzkiego. Czyżby to on był autorem pieśni (lub jej rozszerzenia)?
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Znalazłem oryginalne słowa i melodię pieśni, która była inspiracją dla powstania Tolkienowskiego Frenchmen Froth. Jest to pieśń The Vicar of Bray:
Cytat:
In good King Charles's golden days,
When loyalty no harm meant;
A furious High-Church man I was,
And so I gain'd preferment.
Unto my flock I daily preach'd,
Kings are by God appointed,
And damn'd are those who dare resist,
Or touch the Lord's anointed.
And this is law, I will maintain
Unto my dying day, sir,
That whatsoever king shall reign,
I will be Vicar of Bray, sir!
When Royal James possess'd the crown,
And popery grew in fashion;
The penal law I shouted down,
And read the declaration:
The Church of Rome, I found would fit,
Full well my constitution,
And I had been a Jesuit,
But for the Revolution.
And this is law, I will maintain
Unto my dying day, sir,
That whatsoer king shall reign,
I will be Vicar of Bray, sir!
T. A. Olszański pytał mnie w korespondencji o utwór, który zapisano w spisie treści jako Grace. Nie jest to wprawdzie tekst Tolkiena, ale chętnie go zacytuję (utwor jest na stronie 1):
Cytat:
Grace
(na melodię: The King of France)
If I drink water while this does last,
May I never again drink wine:
For how can a man, in his life of a span,
Do anything better than dine?
We'll dine and drink and say if we think
That anything better can be;
And when we have dined, wish all mankind
May dine as well as we.
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Szkoda, że wciąż nie wiemy na jakie melodie śpiewać pieśni filologów.
Znalazłem ciekawostkę w CG Scull i Hammonda. Otóż w końcu lat 60. Tolkien był pytany o możliwość ponownego wydania Pieśni. Dostrzegł w tekście wiele błędów i literówek i przygotował nawet taką listę. Ciekawe, czy dojdzie w końcu do ponownego wydania tego dziełka z jakimiś redaktorskimi uwagami. Byłoby dobrze, bo Pieśni dla filologów są mało znane.
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
A teraz czas przepisać kolejny wiersz/pieśń Tolkiena:
str. 27
Cytat:
LIT' AND LANG'
Once there were two little groups,
Once there were two little groups,
Once there were two little groups,
Called Lit' and Lang'
Lit' was lazy till she died,
Lit' was lazy till she died,
Lit' was lazy till she died,
Of homophemes.
'I don't like philology'
Poor Lit' said.
Psychotherapeutics failed,
And now she's dead.
Doctors cut up all the corpse,
Doctors cut up all the corpse,
Doctors cut up all the corpse,
But searched in vain;
They couldn't find it anywhere,
They couldn't find it anywhere,
They couldn't find it anywhere,
They couldn't find the brain.
Did Lang' go into mourning-weeds?
I don't think!
He quickly wiped a tear away
And had another drink.
Żartobliwy utwór nawiązujący do sporu między przedstawicielami Lit'/Dębu/Āc i Lang'/Brzozy/Beorc w Wydziale Języka Angielskiego w Leeds. Lit' czyli literaturoznawcy chcieli się obyć w studiach bez zgłębiania lingwistyki, Lang' czyli lingwiści uważali, że bez lingwistyki nauka angielskiego nie ma sensu. Tolkien był głównym reprezentantem kierunku Lang', co widać w wierszu.
_________________ Odbicie piękna jak odbicie światła ma w sobie specyficzny urok – gdyby nie to, nie zostalibyśmy zapewne stworzeni.
Do tej melodii można zaśpiewać koleją Pieśń dla filologów:
Cytat:
Ides ælfscýne
Þa ǽr ic wæs cniht, þa cóm ic on pliht:
Sum mægden mé métte and mǽlde:
'Lá, léofa, wes hál ! Sceal uncer gedál
nú nǽfre má weorðan on eorðan!'
Nó má weorðan on eorðan. (bis)
Wá! ides ælfscýne, ond wá, wine míne!
Sceal nǽfre má weorðan on eorðan.
Héo cyste me sóna, þǽr líxte se móna;
on clommum me clypte ond sǽlde;
on ofste me nóm mid hire under glóm,
þǽr sceadugong ǽfre wæs wǽfre,
wælmist ǽfre wæs wǽfre. (bis)
Wá! ides ælfscýne, ond wá, wine míne!
þǽr sceadugong ǽfre wæs wǽfre.
Hwǽr wǽre hit ic nát: we stigon on bát,
þǽr murcnede mere on mealme.
Ofer lagu ic láð, ond módes ic máð,
ac ǽfre me strongode longað,
áwa strongode longað. (bis)
Wá! ides ælfscýne, ond wá, wine míne!
Þǽr ǽfre me strongode longað.
Þǽr gréne wæs grund, ond hwít hire hund,
ond gylden wæs hwǽte on healme,
on fyrlenum londe, on silfrenum stronde,
þǽr darode dweorg under beorgum,
darode dweorg under beorgum. (bis)
Wá! ides ælfscýne, ond wá, wine míne!
Þǽr darode dweorg under beorgum.
To Gode ic gebæd, elþéodunga sæd
be dimmum ond dréorigum wǽgum.
Þǽr sunne ne scán, ac micel gimstán
on lyfte þǽr gléow mid his léomum,
léohte gléow mid his léomum. (bis)
Wá! ides ælfscýne, ond wá, wine míne!
On lyfte þǽr gléow mid his léomum.
Ofer missera hund ic wǽdla ond wund
eft cyrde to mennisce ond mǽgum:
on moldan wæs nú se ðe cúðe me iú,
ond hár ic nu wánige ána,
sáre wánige ána. (bis)
Wá! ides ælfscýne, ond wá, wine míne!
Ond hár ic nu wánige ána.
Tłumaczenie angielskie:
Cytat:
Before I was so much as a boy, I came into danger; a maiden met me and said: 'Greetings, my darling, from now on the two of us must never be separated on earth' - never be separated on earth. Alas! elf-fair lady, and my friend, alas! must never more be separated on earth.
She kissed me straight away, where the moon was shining, she embraced me and bound me in her grasp. Quickly she took me with her under the gloom, where the shadow-way always flickered - where the death-mist always flickered. Alas! elf-fair lady, and my friend, alas! where the shadow-way always flickered.
I don't know where I was, we stepped in a boat, where the sea moaned on the sand. I travelled over the ocean, and hid my thoughts to myself, but always my longing grew stronger - always longing grew stronger. Alas! elf-fair lady, and my friend, alas! where longing always grew stronger.
There the ground was green, and her hound was white, and the wheat on the stalk was golden - in the far-off land, on the silver strand, where the dwarf lurked under the mountains - the dwarf lurked under the mountains. Alas! elf-fair lady, and my friend, alas! where the dwarf lurked under the mountains.
I prayed to God, tired of my exile by the dim and dreary waves, where the sun did not shine, but a great gem-stone glowed there in the sky with his beams - glowed brightly with his beams. Alas! elf-fair lady, and my friend, alas! glowed there in the sky with his beams.
Fifty years later I returned again, poor and hurt, to men and my family. The one who had known me before was now in the mould, and now I dwindle, grey and alone - dwindle alone and in pain. Alas! elf-fair lady, and my friend, alas! and now I dwindle, grey and alone.
W Drodze do Śródziemia jest polskie tłumaczenie, ale marzy mi się przekład zgodny z rytmiką staroangielskiego oryginału.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Możesz załączać pliki na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
). Gdyby ktoś, kto zna staroangielski (jak Adaneth) chciał zmierzyć się z przełożeniem któregoś z wierszy, chętnie prześlę skan.
- z "bone fons" i przecinkiem po mi, a nie "bene frons", bo to pierwsze ma więcej sensu, ale jestem otwarta na propozycje 
. I masz rację, źle przepisałem. Powinno być: 
